( ). |
, ,
, , « , » ( III 234), . , (), . . . , , , ( 1962, 80). , , , , ( 1980, 270). , .
1. , :
) ,
) .
2- ., .:–
. , , , , , ? – Jeszcze jasno mnie interesuje. Proszę wymienić rodzaje szkieł powiększających i powiedzieć, kiedy otrzymujemy obraz rzeczywisty, odwrócony, prawidłowy i pozorny? (Pasternak);
– , – , – , … , … , , … Proszę przepłukać usta… tak, dobrze… Teraz proszę przechylić głowę… Tak, bardzo dobrze. )
, niech 3– . . . , :
, , , . , , , , e , . … A jeśli nie, to niech pan zamilknie z łaski swojej i zostawi mnie w spokoju, bo nic poza tym mnie nie interesuje i nie odpowiadam za siebie. (Pasternak); , , , , , . . Niech pani prasuje i nie zwraca na mnie uwagi, a ja będę mówił. (Pasternak)
proszę, bardzo proszę, :
– , , , . – Józefi e Wissarionowiczu, muszę jeszcze dobrać kolor zęba, bardzo proszę, niech pan jeszcze chwilkę posiedzi na fotelu. (Rybakow)
– , , będzie pan łaskaw() + :
– , , , – , – , . – Jutro będzie pan łaskaw powiedzieć mi – zwrócił się Lipman do Stalina – która proteza wydaje się panu lepsza. (Rybakow)
2 . :
– ! , -. , , – . – ? – Jura! O Boże, nareszcie. Obudź się, proszę. – Szura Schlesinger potrząsa go za ramię. (Pasternak)
, , . 2 . . . proszę, bardzo:
– , , – .
– Bardzo cię proszę, nie zwalaj znowu na mnie powiedziała Waria. (Rybakow);
, , , . Poświęć mi kilka godzin i zapisz, proszę, wszystko to, co recytowałeś mi czasem z pamięci.(Pasternak)
:
, . , . Jeżeli tak lubisz walić pięścią w stół, to walu siebie w gabinecie, krzycz na swoich podwładnych. I proszę, żebyś o tym pamiętał.(Rybakow);
- : « -…, ». Niemłoda już sekretarka wzywała: «towarzysz taki a taki… proszony jest na posiedzenie». (Rybakow)
, proszę jest proszony.
proszę (. 22 %). .:
– , , – . – . – Potrzebuję pieniędzy – powiedziała twardo. – Wszystko do paczek kupuję w sklepie komercyjnym. (Rybakow); – , , . Tylko nie wyobrażaj sobie, że mnie to obchodzi. (Pasternak); – , . - , , , , . Dziękuję Himazetdin, jak chcesz jeszcze coś powiedzieć, to szybko, bo zmarzłem, rozumiesz? (Pasternak).
(Bogusławski 49). , , . «», . . , , , , .
2. , -, - , .:
– ?
– .
– Pozwoli pani, że poproszę ją o następny taniec?
– Proszę. (Rybakow)
– ? – , .
– .
– Pozwoli pani zatelefonować do siebie? – spytał, gdy weszła na stopień wagonu.
– Proszę. (Rybakow)
:
, . . ! . Wszystko to Nina wyłożyła Maksymowi, gdy zdecydował się pójść do szkoły wojskowej. Nie posłuchał jej. No i dobrze! Ma prawo do własnego zdania. (Rybakow); , , , , , . Zagadka życia, zagadka śmierci, piękno geniuszu, piękno nagości, to tak, tośmy zrozumieli.(Pasternak)
: dobrze tak, , .
3. , -, -:
– , , !– Towarzyszu, proszę tutaj! (Rybakow);
– ? .
– , .
– Proszę, proszę, pokażę panu. (Rybakow)
proszę.
, . : proszę; proszę +; niech + 3 . . . . . + pan(i); proszę, bardzo proszę +niech + pan(i) + 3 . . . . ; będzie pan(i) łaskaw(a) + .
, «».
, . .: . In: . , . 1962, . 80.
, . .: «» , In: , , 1980, . 39, 3, . 270.
, . ., , . .: , . 1978.
. . . . . « », . 1981, . 3, . 234.
Bogusławski, A.: Uwagi o przekładzie i jego wartościowaniu. In: Przegląd Humanistyczny 2, 1978,s. 49.
| : |
