ты прау, тысячу разоу прау, гэты дзенник- гэта як вапрабаванне самаго сябе, ци можаш писаць тое, што на самрэч, тое, што сапрауды думаеш, адчуваеш... писаць гэта и ведаць, што усе будуць гэта чытаць... гэта можа не кожны... у меня таксама были шаленыя думки, што я не магу писаць усю прауду, не хачу, каб усе ведали маю душу, жадала кинуць гэту справу... чамусьци не магу... наркоцик...