Umrzeć — tego się nie robi kotu.

Bo co ma począć kot

w pustym mieszkaniu.

Wdrapywać się na ściany.

Ocierać między meblami.

Nic niby tu nie zmienione,

a jednak pozamieniane.

Niby nie przesunięte,

a jednak porozsuwane.

I wieczorami lampa już nie świeci.Słychać kroki na schodach,

ale to nie te.

Ręka, co kładzie rybę na talerzyk,

także nie ta, co kładła.

Coś się tu nie zaczyna

w swojej zwykłej porze.

Coś się tu nie odbywa

jak powinno.

Ktoś tutaj był i był,

a potem nagle zniknął

i uporczywie go nie ma.

Do wszystkich szaf się zajrzało.

Przez półki przebiegło.

Wcisnęło się pod dywan i sprawdziło.

Nawet złamało zakaz

i rozrzuciło papiery.

Co więcej jest do zrobienia.

Spać i czekać.

Niech no on tylko wróci,

niech no się pokaże.

Już on się dowie,

że tak z kotem nie można.

Będzie się szło w jego stronę

jakby się wcale nie chciało,

pomalutku,

na bardzo obrażonych łapach.

O żadnych skoków pisków na początek

«Kot w pustym mieszkaniu»

Умереть — так с котом нельзя.

Ибо что же кот будет делать

в пустой квартире.

Лезть на стену.

Отираться среди мебели.

Ничего как бы не изменилось,

но всё как будто подменили.

Ничего как бы не сдвинуто с места,

но всё не на месте.

И вечерами лампа уж не светит.На лестнице слышны шаги,

но не те.

Рука, что клала рыбу на тарелку,

тоже не та, другая.

Что-то тут не начинается

в свою обычную пору.

Что-то тут не происходит

как должно.

Кто-то тут был и был,

а потом вдруг исчез,

и нет его и нет.

Обследованы все шкафы.

Облазаны все полки.

Заглянуто под ковёр.

Даже вопреки запрету

разбросаны бумаги.

Что тут ещё можно сделать.

Только спать и ждать.

Но пусть он только вернётся,

пусть только покажется.

Уж тут-то он узнает,

что так с котом нельзя.

Тот будет идти в его сторону,

будто совсем не хочет,

потихонечку,

на очень обиженных лапах.

И никаких там прыжков,

мяуканий поначалу.