Уууу.. во як... Усё, файна, канешне... Але.. калі прымушаць сябе - гэта блага. Будзь такой, якая ты ёсьць насамрэч. Будзь натуральнай.
А так... ДЗеля чаго гэта?..
Усьміхацца не ў сэнсе "прагібацца пад некага", а усьміхацца - менш сумаваць, неяк трымаць сябе й не даваць звальвацца ў адзіноту, цемру.... разумееш? проста навучыцца вышукваць нешта светлае нават у самай непрыемнай з'яве...
Тась, ты ж ня ведаеш, якая я ёсць насамрэч... я імкнуся стаць хоць трошачкі лепей, а ты.... не, каб падтрымаць.... там жа няма ніякіх асабліва каардынальных прынцыпаў?