На ростаннях стаю час ад часу
У жыцці і ў думках сваіх.
Жорсткую смерць заклікаю -
Б'ю наводмаш сябе ды іншых.

Б'ю, нахабна гледзячы ў вочы -
Розум у пекле, сэрца гарыць.
І сумлення адчаяны вокліч,
Як знічка ў начы, дагарыць.

Я б жадаў, я бы вельмі жадаў
Шчыра і мэтанакіраванна
Да сябе зноў вярнуцца назад,
Хто дабро абіраў на ростаннях.

Я б жадаў, я бы вельмі жадаў,
Вярнуцца ў благое дзяцінства.
Стаў бы хлопчыкам, верным сабе,
Які любіў людзей імпульсіўна.

Жорсткасць - рыса добрых людзей.
І яна зноў і зноў ўзнікае
У тых, хто не гледзя ў сябе,
Боллю брудна людзей палівае.

Віталь Каліноўскі
Виталий Калиновский
Vitali Kalinouski
Враджешвар Баларам Доуджи