Пачула дождж і расплюшчыла вочы.... азірнулася - ужо светла.... шэрае неба й кроплі па шклу... комп уключаны, але нікога побач з ім няма... Нацягнула коўдру... ага, коўдру... значыць, нехта ноччу мёрз, спрабуючы схаваць хаця б ногі пад халоднае пакрывала.... амаль з арнаментам.... але сінтэтычнае.... Заплюшчыла вочы, пачала ўспамінаць... Ноч.... шмат-шмат зор.... зусім мала ліхтарыкаў... глыбокая цемра.... наперадзе вялікая мядзьведзіца й вузкая сцяжынка.... Наступны кадр... Я чытаю яе дзёньнік, а яна пасапвае ў абдымку з мядзьведзяняткам.... Стала цёпла.... у вачах з'явіліся слёзы.... паглядзела ў расчыненае вакно й згарнула старонку... дзьве вялікія кроплі.... Мернае пасапваньне... ці то яе, ці то мядзьведзянятка... скурчыўшыся пад коўдрай.... Дзякуй....
Наступны кадр... пачула дождж і расплюшчыла вочы................

LI 3.8.01