Изучение любого иностранного языка начинается с алфавита. Писатель Максим Солохин предлагает использовать для этого простой и одновременно гениальный способ: заменить самые частые буквы в любом хорошо знакомом тексте (к примеру, в текстовом редакторе) и уже спустя некоторое время глаза начнут привыкать к незнакомым буквам. Взгляните сами!

Это проще всего показать на примере. Возьмем грузинский алфавит. Почему именно грузинский? Ну, просто потому, что он почти никому не знаком.
Итак, допустим, вам надо выучить грузинский алфавит, тогда вы просто берете и читаете.

«Король и Каролинка»

В тридевятом царстве, в тридесятом государстве жил-был я.

(ა=а)
Я жил с Пაпой и Мაмой. Мои Пაпა и Мაмა очень сильно любили друг другა. Тაк сильно и стрაстно, что чაсто ссорились. И это неудивительно: при тაкой любви люди невольно стремятся к полному единомыслию и тяжело переживაют всякое рაзноглაсие. Во всяком случაе, Мაмა тяжело это переживაлა. ა рაзноглაсий у них было много. Нაпример, когдა я родился, Пაпა нაзвაл меня Вячеслაв, ა Мაмა нაзвაлა меня Влაдислაв. Но Пაпა любил Мაму сильнее и в конце концов, кაк прაвило, уступაл ей. Потому восторжествовაлა в конце концов Мაминა редაкция. ა звაли меня просто: Слაвик.

(ო=о)
Я хოчу рაсскაзაть здесь пოучительную истოрию, кაк меня сделაли вოлшебникოм. Вოлшебствო у меня не ოт хოрოшей жизни — кაк гოвოрится, с вოлкაми жить — пო вოлчьи выть. Вოოбще-тო я челოвек прაвოслაвный, и кოлдოвაть мне неприличнო, нო ребятა мოегო двოрა стაли ოткрოвеннო пოбაивაться меня пოсле тოгო, кაк ოднა девოчкა сოшлა ოт меня с умა. ოбычнო, кოгдა гოвოрят, чтო ктო-тო ოт кოгო-тო «без умა», пოдрაзумевაется любოвь. Срაзу предупреждაю: никაкოй любви у нაс не былო и в пოмине.

(ე=е,э)
В чეм-тო я винოвაт, кოнეчнო. Я пოнимაю, чтო ოт слухოв тაк прოстო нე ოтмაжეшься. Мнოгим нეოхოтა рაзбирაться в жизни всეрьეз, их впოлнე устрაивაют схეмы. Я нაпишу всე кაк былო — ктო хოчეт, тოт пოймეт. Нო срაзу прეдупрეждაю: истოрия дოвოльнო стрაшнეнькაя и вეсьмა зაпутაннაя. Слაбოнეрвных и сильнო зაнятых прოшу нე бეспოкოиться.

(ნ=н)

«Мოи уნивეрситეты»

Игрა пოдхოдилა к кონцу и пო лოгикე вეщეй дოлжნა былა зაвეршиться пოбეдოй мოეгო вეличეствა. Зა ეти ნეмნოгиე дნи, прოвეдენნыე мნოю в ნოвოй кოмпანии, я ужე пოкрыл свოю гოлოву ნეмეркნущეй слაвოй ნეпрეвзოйдენნოгო «Кოрოля». ეдиნствენნოე, чтო ნეскოлькო ოмрაчაлო мოи пეрспეктивы, ეтო тაиნствენნაя ნაстя.

(ი=и)
ნაстя вოოбщე былა пეрсონოй, мягкო гოвოря, ნეოбычნოй. Я в тოт мოмენт ეე ეщე ნი рაзу ნე вიдეл — ნაстя, гოвოрят, былა в ოтъეздე. ნო вოт вчეрა вეчეрოм ონა, ნაкონეц, прიეхაлა, ужე рაсспрაшიвაлა Вიку прო мენя ი зაявიлა, чтო сეгოдნя იгрაეт. Рეбятა гოвოрიлი прო ნაстю кაк прო ნეвეсть кაкую вაжნую птიцу.

(ტ=т)
— ონა всეгдა выიгрывაეტ, — скაзაлა Вიкა. — С ნეй იгрატь бეспოлეзნო.
— Чტო, ოчენь хოрოшო იгрაეტ? — удიвიлся я.
— ნე ტო слოвო. Я ტეбე гოвოрю, с ნეй იгрატь бეспოлეзნო.
— ეტო ტოчნო, — скაзაл Сანя ტрოიцыნ. — ონა прოсტო чуეტ, гдე кტო. Всე рაвნო ნე спрячეшься.
Рაз ტაк, рაссудიл я, зნაчიტ, лучшე ნე рაспускატь бოйцოв. ა ტო пეрეщეлкაეტ всეх пოოдინოчкე.

(რ=р)
Зაдაчა бოйцა пროсტაя — ნაдო увიдეტь сოпერნიкა пერвым. Увიдეტь ეгო რანьшე, чეм ონ ტეбя увიдიტ. Увიдეტь — в смыслე пროсტო зაмეტიტь, ოбნარужიტь. Я ტуტ пოкა чტო ნე ტოлкую ო мიсტიчეскოм ВიДენიი, ო скრыტოй лიчნოсტი ი пროчეე. В იгრე всე пროсტო. Зაдაчა - увიдეტь пროტიвნიкა რანьшე, чეм ონ ტეбя увიдიტ, вოტ ი всე. У взროслოгო ტуტ ნეტ ნიкაкიх пრეიмущეсტв пერეд мაлышოм. Мაлышу дაжე лეгчე спრяტატься.

(ს=с)
ნაчინაეტსя იгრა в «Кოროля» ს глოбაльნых пრяტოк — пრячуტსя вსე ოტ вსეх. ესлი ტეбя зაмეტяტ რანьшე, чეм зაмეტიшь ტы, ტო როлი Кოროля ტეбე ужე ნე увიдატь кაк სвოიх ушეй. Пოпასტьსя ნა глაзა зნაчიлო лიшიტьსя шანსოв.
ეტიм уტროм я სвოй шანს ნე упуსტიл. ნაчაл я ტაк.
Выйдя იз квარტირы, кრაлსя пო пოдъეзду. ოსტანოвიвшისь ნა вტოროм ეტაжე, дოлгო пრისлушიвაлსя, ნე пრячეტსя лი кტო-ნიбудь вნიзу, ნე სпуსкაეტსя лი Вიкა სвერху. Былო სოвსეм ტიхო. Выждაв мინуტ пяტь, რეшიлსя იдტი вნიз.

(ლ=л)
ნიкაкოй ოпასნოსტი я в ტოტ мოмენტ ნე ოსოзნაвალ. Пროისхოдილა ნეвინნაя дეტსкაя იгრა. ნო у мენя ужე სერьეзნო სოსალო пოд ლოжეчкოй. Вსякაя იгრა хოროшა იмენნო ტეм, чტო в кაкოй-ტო мოмენტ пრიхოдიტ вдოхნოвენიე. ტы пერესტაეшь იгრატь ი ნაчინაეшь жიტь იгროй. Зა пოსლეдნიй гოд я იгრალ ტაк мალო, чტო ტეпერь у мენя быლ явნый იзбыტოк ნერასტრაчენნოгო вдოхნოвენიя.

(ვ=в)
Мეжду пროчიм, я ოчენь რანო пონяლ, чტო ვзროსლაя жიзნь — ეტო ტა жე იгრა. Пოчეму ლюдი ტაк სტრასტნო гონяტსя зა ტეмი цელямი, кოტორыე ონი пერეд სოбოй სტავяტ? ვეдь ვნაчალე ონი საмი, пო სვოეму жელანიю, სტავяტ пერეд სოбოй ეტი цელი. Кაзალოსь бы, ვსე ლიшь уსლოვნოსტь! Чეму ოгორчატьსя ი ო чეм რაдოვატьსя? ნო кოгдა пრიхოдიტ ვдოхნოვენიე, зაбыვაეшь ო ტოм, чტო იгრა — ეტო ტოლькო იгრა.
Пოдოйдя к ვыхოду, я ვдრуг ოщуტილ სტრაх. Я ნე мოг ოტкრыტь дვერь, ტაк кაк зა дვერью мენя ждალა ოпასნოსტь. Гოვორяტ, ვзროსლыე ინოгдა ოщущაюტ სмერტელьნую ოпასნოსტь кოжეй. ნო ოпასნოსტь дოლжნა быტь იмენნო სмერტელьნოй, ინაчე სლაбый гოლოს «шესტოгო чуვსტვა» ნე пროбьეტსя სкვოзь ტოლსტую кოжу ვзროსლოгო. У რეбენкა кოжა ტონьшე. ონა дაжე სლიшкოм ტონкაя. Мы, дეტი, чასტო пугაეмსя ნა пуსტოм мესტე, кოгдა бოяტьსя ნეчეгო.

(კ=к)
Я ვერნуლსя ნა пოლ-ეტაжა ვვერх ი ნაчალ ოსტოროжნო ოбოзრევატь ოკრესტნოსტი чერეз ოკნო пოдъეздა. ვსე пრეдыдущიე дნი ინტуიцიя у мენя дეйსტვოვალა ისпრავნო, ი სტრაх ვოзნიკალ ტოლьკო ტოгдა, კოгдა быლო дეйსტვიტელьნო ოпასნო. Чესტნო гოვორя, я ი საм ეტოму удივლяლსя! კაკ будტო зა пოსლეдნიй гოд, пროვეдენნый ვ мონასტыრე, у мენя пოяვილისь კაკიე-ტო სვერхъესტესტვენნыე სпოსოбნოსტი. Шესტოე чуვსტვო.

(მ=м)
ნეдარომ მესტნыე რეбяტა ужე дერжალი მენя зა მასტერა. Я пოчტი ვსეгдა სტანოვილსя კოროლემ. ი ნა სეй რაз ვნуტრენნიй гოლოს მენя ნე ოбმანуლ — чერეз მინуტу ვ კრონე дერევა ვ ოტдალენიი ოტ კოзыრьკა пოдъეздა я ოбნარужილ хოროшო зამასკიროვანნую зასაду. ვ удოбნოй რასщელინე მეжду дვух სტვოლიკოვ კლენა სიдელ სანя ტროიцыნ. Пოვოзივшისь ს зაдვიжკოй, я бესшуმნო пრიოტკრыლ фორტოчკу ი ვпოლгოლოსა კრიკნуლ:
— Хა!
ეტო ოзნაчალო ვыსტრელ. Зაдაчა бოйцა пროსტა — уვიдეტь пროტივნიკა ი კრიკნуტь «хა». კტო კრიკნуლ пერვыმ, ტოტ «убილ» пროტივნიკა. Дაжე ინტერესნეე: ნე пროსტო убილ, ა სдელალ ეгო სვოიმ ვოინომ. ა სამ იз пროსტых ვოლьნых სტრელკოვ ოдნიმ მაхომ სტალ კოროლემ.

(პ=п)
სანя ნაპრяжენნო зავერტელ гოლოვოй, პыტაяსь уვიдეტь ტოгო, კტო ეгო პოдსტრელილ. ნო მენя სკვოзь რაздელяющую ნას ლისტვу, дა ეщე ვ ტემნოტე პოдъეздა, ონ ვიдეტь ნე მოг.
— სიдი ნა მესტე, — სკაзალ я სკვოзь фორტოчკу.
სანя ნაკონეц уვიдელ მენя.
— პოკა სიдი ნა მესტე, — პოვტორილ я, სლოжივ რуკი რуპორომ. — Хოროшო სიдიшь. Я სპущуსь ვნიз ი буду პრიტვორяტьსя პროსტыმ სნაйპერომ. ა ტы სლушაй ი სმოტრი.
სანя зაуლыбალსя ი კივნуლ. კოროლემ ემу ужე ნე სტატь. Бოეц მოжეტ ტოლьკო პერეхოдიტь იз-პოд ვლასტი ოдნოгო კოროლя ვო ვლასტь дრугოгო. ნო იгრა ოტ ეტოгო ნე სტანოვიტსя ნეინტერესნოй. ნაოбოროტ, ს პოяვლენიემ «კოროლეй» ი ნაчინაეტსя პო-ნასტოящემу ინტერესნაя იгრა. ნაчინაეტსя ინტრიгა ი კოვარსტვო.

(უ=у)
პოдსტრელენნый სნაйპერ იз რაзრядა ვოლьნых სტრელკოვ პერეхოдილ ვ რაзრяд სოლдატ კოროლя. ტეპერь я быლ კოროლь, ა სანя — მოй სტრელოკ. ვ ეტოй იгრე ნიკოгო ნე უбივალი, მენяლასь ტოლьკო როლь იгროკა. ი ეტო ნაдლეжალო ისპოლьзოვატь, ვეдь კრომე ნას ს სანეй პოკა ნიკტო ნე зნალ, чტო я უжე — კოროლь. ი чტო სანя უжე — ნე ვოლьნый სტრელოკ, ა მოЙ ვოინ.
ვნაчალე — ტოლьკო ვნაчალე! — იгრაюტ ვსე პროტივ ვსეх. ვნაчალე ვსე ტვოი ვრაгი, ი იгრატь ოчენь პროსტო. Яსნო, чტო ნაдო дელატь. ნო «კოროლя» პრიдუმალ Дეд. ა ეгო зაдუმკი პროსტы ტოლьკო ნა პერვый ვзгლяд.
ვოოбщე-ტო ლюбაя იгრა — ეტო პრიტვორსტვო. ნო ეტო პრიტვორსტვო бეз კოვარსტვა! ოбычნო როლი ვ იгრაх быვაюტ პონяტნы ი чეტკო зაдანы. ა ვ «კოროლე» სამოე ტრუдნოე быლო — ეტო სოოбრაзიტь, კტო კაკუю იгრაეტ როლь. კტო კოროლь, კტო სნაйპერ, კტო дრუг, კტო ვრაг. ოტ ეტოгო зავისელო, чტო ნაдლეжიტ дელატь. პოროй ვოзნიკალი პრяმო ნემыსლიმыე гოლოვოლომკი, чემ-ტო სმუტნო ნაპომინავшიე მნე жიзნь ნა ოбრატნოй სტორონე ლუნы. ა я ი зატეяლ რასსკაз ოб ეტოй жიзნი.

(დ=д)
იзოбრაжაя ოбычნოгო სტრელკა, я ოსტოროжნო ვыгლяნულ იз დვერი პოდъეзდა. ს ეტოй ტოчკი სანя быლ პოчტი ნეзამეტენ, ა სამ я быლ კაკ ნა ლადონი. ესლი бы я ვышელ ეტიმ პუტემ, быტь бы მნე სანინыმ სოლდატომ. ნო მედლიტь быლო ნელьзя — я უსლышალ, კაკ ლიфტ, იდუщიй სვერхუ, ოსტანოვილსя ნა ვტორომ ეტაжე, ი чьი-ტო ოსტოროжნыე ლეгკიე ნოгი დვინულისь კ ვыхოდუ. ვსე быლო яსნო. Я პო-ვзროსლომუ რეшიტელьნო ოტვორილ დვერь ი ტვერდოй პოსტუპью ვышელ ნარუжუ. დვერь зა მნოй зაхლოპნულასь, я პოკაзალ სანე зნაკომ — პრიгოტოვьსя სტრელяტь. ა სამ სტალ პრიტვორნო კრასტьსя ვდოლь სტენы, პოვერნუვшისь бეззაщიტნოй სპინოй კ ვыхოდუ იз პოდъეзდა.
ოსტოროжნო პრიოტკრыვ დვერь, ვიკა უვიდელა კრადუщეгოსя მენя ი ნემედლენნო კრიკნულა:
— Хა!
ვიკა პოვერილა, бუდტო я — პროსტოй бოეц, ი პოდსტრელილა მენя პერვოй. ნო დლя მენя ეტო ეე «хა» быლო სოვერшენნო ნეოპასნыმ: დელო ვ ტომ, чტო კოროლя ნელьзя პროსტო ვзяტь ი პოდსტრელიტь. კოროლь ნეუязვიმ დლя «ვыსტრელოვ». ი სამ კოროლь ტოжე ნიკოгო პოდსტრელიტь ნე მოжეტ: კოროლი ნე ვოююტ, ა ტოლьკო რასპორяжაюტსя. კოროლя зაщიщაюტ ეгო ვოინы. Чტოбы კოროლя «უбიტь», ვრაгუ ნეოбхოდიმო зადეტь ეгო რუკოй. ნო რუკოй зადეტь მენя ვიკა ნიკაკ უжე ნე მოгლა, პოტომუ чტო ეე ტუტ жე პოდбილ სანя:

(ბ=б)
— ვიკა, хა!
ტეპერь ვიკა სტალა ვასსალომ სანი. სტატь კოროლემ სანя უжე ნე მოг, ნო ონ ვპოლნე მოг სდელატь ვ მოემ კოროლევსტვე ნეპლოхუю კარьერუ. Гლავნოე დლя ნეгო — ნე პოპასტьსя ნა гლაзა чუжომუ. პერვый პოსლე კოროლя — ეტო ნე კოროლь, კონეчნო, ნო პოчტი კოროლь!
მოე მალენьკოე კოროლევსტვო სოსტოяლო იз ლюდეй, კოტორыე სუმელი უვიდეტь დრუг დრუгა. კტო კოгო უვიდელ პერვыმ — ეტიმ ი ოპრედელяლასь იერარхიя. ნას ოკრუжალო ნეიзვესტნოე, ნევედომოე. ნევიდიმыე ნამ ვოლьნыე სტრელკი ი ბოйцы чუжიх არმიй. მოя зადაчა ბыლა - სობრატь ვსეх მესტნых პოდ სკიპეტრომ მოეй დერжავы.

(გ=г)
მოი დელა პოшლი ვ გორუ. ტეპერь უ მენя ბыლო უжე დვა ბოйцა. ვსეგო ვ «სნაйპერაх» უчასტვოვალო სეგოდნя სემь чელოვეკ. ვსე, კრომე მენя, ნეцერკოვნыე. ეტო я დელიკატნო ვыяსნილ პრი პერვომ жე зნაკომსტვე. დაжე პოსტოვ ვ სრედუ ი პяტნიцუ ნიკტო ნე სობლюდალ. და, ოტцუ Фეოდორუ ბы ნე პონრავილსя ტაკოй კრუგ მოეგო ობщენიя.
ნო ტეპერь დუхოვნაя жიзნь ბыლა დლя მენя ნეაკტუალьნა. ნუ, ნე სოვსემ ნეაკტუალьნა... ტეპერь პერედო მნოй სტოяლა ნელეგკაя зადაчა — უვიდეტь ი «хაკნუტь» ოსტალьნых პяტერых. ი დლя რეшენიя ეტოй зადაчი მოй ნეპრიзნანნый გენიй ბыლ სოვსემ ნე ლიшნიმ! სამ я, ბუდუчი კოროლემ, «хაკნუტь» ნიკოგო ნე მოგუ. Зატო კოროლь მოжეტ ბოლეე ილი მენეე ბეзოპასნო რაзგულივატь პო დვორუ, პოპროსტუ ვыსმატრივაя чუжიх ბოйцოვ ი სოობщაя ობ იх დისლოკაцიი სვოიმ სტრელკამ. Зადეტь კოროლя ნეзამეტნო დლя პრიკრыვაющიх ეგო ბოйцოვ პოчტი ნევოзმოжნო, ტაკ чტო ეტა სტრატეგიя ნეპლოхაя. ნო გორაзდო ეффეკტივნეე ვვესტი პროტივნიკა ვ зაბლუжდენიე.

И так далее. Конечно, в реальности это надо делать гораздо более плавно. Не на одной страничке, а на десятке, а то и сотне, чтобы глаз привыкал постепенно.
Чем постепеннее, тем легче. И не заметишь, как выучишь.

источник

Как поднять настроение?