Усялякія нядобрыя людзі з нашага класа просяць, каб я надрукаваў свае вершы... Здаўся... Пачаў друкаваць. І вось - раньнія вершы. Не вельмі добрыя, але адментныя тым, што першыя.
1.Ты далёка
Ўжо буслы паляцелі ў вырай
І струменьчык ручайны замёрз
Я стаю ля старэнькай хаціны
І гляджу, як стварае мароз
Ўзоры гожыя на змерзлых вокнах
Толькі дзе я ні быў бы, а мне
І на небе, і ў вокнах, і ў кроплях
Усё здаецца, што бачу цябе.
Хоць я ведаю, ты там, далёка,
За ракой, за гарой, за мяжой...
Назаўсёды запомню дарогу,
Дзе гулялі мы. Я з табой.
14.11.03.
2. Ты пайшла...
Ты пайшла.
А я доўга стаяў,
А я доўга маўчаў
І глядзеў табе ўсьлед.
Ты пайшла.
А я доўга сядзеў,
Нікуды не глядзеў,
Думаў я пра цябе.
Ты пайшла.
Я не піў і не еў,
Я зусім звар'яцеў,
Ўсё глядзеў на твой сьлед.
Ты пайшла.
А я доўга ляжаў,
Без цябе знемагаў,
Паміраў без цябе...
24.12.03.
3. Не веру! Не хачу! Не буду!
Не веру! Не хачу! Не буду!
Назаўсёды застануся Беларусам!
Свабоду й незалежнасць я здабуду!
Я быў! Я зараз ёсць! Я застануся!
Пачатак 2004г.
4. Толькі ты
Мяне задаўбалі ўсе ў класе сябры,
Яны зусім яшчэ дзеці!
І толькі ты адна, толькі ты
Змагла сярод іх пасталеці...
Пачатак 2004г.
5. Навошта мне сьвет, дзе цябе няма?
Цёмны вечар. Светлы дзень.
Сумны ранак. Бяссонная ноч.
Хачу я ўбачыць хаця б твой цень.
Хтосьці на вуліцы. Кроч адсюль. Кроч.
Бяссэнсоўны сняданак. Вячэра. Абед.
Не хочацца мне ні есці, ні дыхаць.
Подых паветра. Надзеты пакет
На галаву - не выхад.
Пачак таблеткаў. З'есці зараз.
Ды потым хворым не хопіць.
Камень на шыю - не проста выраз.
Ды вылавяць - трэба ўпотай.
Навошта гэта? Думайце самі.
Пакласці галаву й каня.
Навошта пакутаваць далей?
Навошта мне свет, дзе цябе няма?!
Вясна 2004г.
6. Не!
Скажу я "Не" прэзідэнту,
Скажу я "Не" дырэктрысе,
І выганяць мяне са школы,
І не буду больш грамадзянінам.
13.09.2004
7. Гавары па-беларуску.
На Радзіме гавары па-беларуску,
Гэта наша мова й мова продкаў.
На чужыне гавары па-беларуску,
На чужыне мову ты не забывай.
Ты павінны гаварыць па-беларуску,
Не па-польску гаварыць і не па-руску,
А заўсёды гаварыць па-беларуску,
І заўсёды паважаць свой край!
Што б ні была гавары па-беларуску,
Нават, калі зменіш грамадзянства.
Хоць ты тройчы зменіш грамадзянства,
Гавары па-беларуску і спявай!
Красавік 2004г.
8. Народзе беларускі
Народзе Беларускі, ўспомні,
Якая мова родная табе?
Павінны ты на'т у палоне
За мову быць у барацьбе.
Амаль не дзвесце год яе тапталі,
Амаль не дзвесце год на часткі ірвалі.
Што мовы ў нас няма, казалі...
Ды не змаглі ўсё ж знішчыць, не змаглі!
І што? цяпер, па ўласнай волі,
Мяняем на суседскую сваю!
Ну як жа можна так, панове?
За мову, заклікаю і малю,
За мову, як калісьці за свабоду,
Падымемся, паўстанем, мой народзе!
Не трэба іншай мовы Беларусам,
Як толькі Беларускай. Годзе!
Не можна больш цярпець прыгнёту...
Й можа,
Калі падымемся ўсе разам,
Пераможам...
04.02.05.
9. Анёлы.
Раніцай ізноўку я шыбую ў школку.
Ў цэрквах ды касцёлах добрыя анёлы.
Я прашу анёлаў: узарвіце школу!
Ранец за плячыма цяжкі немагчыма!
Ды маўчаць анёлы ў цэрквах ды касцёлах,
Ім мае праблемы наогул непатрэбны...
Люты 2005.
LI 5.09.15