Wedd
- - Kominn emk enn til arna
Yngvars, þess's beð lyngva,
hann vask fúss at finna,
fránþvengjar gefr drengjum;
mun eigi þú, þægir,
þrévetran mér betra,
ljósundinna landa
linns, óðar smið finna.
linkimas:
,
, ,
, ,
,
- ,
.
, ,
,
,
.
, ,
?
2
Síþögla gaf söglum
sárgagls þría Agli
herðimeiðr við hróðri
hagr brimrótar gagra,
ok bekkþiðurs blakka
borðvallar gaf fjorða
kennimeiðr, sás kunni,
kørbeð, Egil gleðja.
,
,
,
.
3
Þat mælti mín móðir,
at mér skyldi kaupa
fley ok fagrar árar,
fara á brott með víkingum,
standa upp í stafni,
stýra dýrum knerri,
halda svá til hafnar
höggva mann ok annan.
:
-
.
, ,
.
linkimas:
,
,
, ,
,
.
:
,
.
,
.
4
Sögðuð sverri flagða
sumbleklu ér, kumbla,
því telk, brjótr, þars blétuð,
bragðvísan þik, dísir;
leynduð alls til illa
ókunna þér runna,
illt hafið bragð of brugðit,
Bárøðr, hugar fári.
, :
,
?!
,
.
.
5
Rístum rún á horni,
rjóðum spjöll í dreyra,
þau velk orð til eyrna
óðs dýrs viðar róta;
drekkum veig sem viljum,
vel glýjaðra þýja;
vitum, hvé oss of eiri
öl þats Bárøðr signði.
,
.
, ,
!
linkimas:
,
,
.
,
,
.
,
.
.
, ,
, ?
6
Ölvar mik, þvít Ölvi
öl gerir nú fölvan,
atgeira lætk ýrar
ýring of grön skýra;
öllungis kannt illa,
oddskýs, fyr þér nýsa,
rigna getr at regni,
regnbjóðr, Hávars þegna.
!
.
.
,
, .
.
,
,
.
,
!
.
7
Svá hefk leystsk ór Lista
láðvarðaðar garði,
né fágak dul drjúgan,
dáðmildr ok Gunnhildar,
at þrifreynis þjónar
þrír nakkvarir Hlakkar
til hásalar Heljar
helgengnir för dvelja.
.
, ,
, ,
.
.
8
Upp skulum órum sverðum,
ulfs tannlituðr, glitra,
eigum dáð at drýgja
í dalmiskunn fiska;
leiti upp til Lundar
lýða hverr sem bráðast,
gerum þar fyr setr sólar
seið ófagran vigra.
!
, !
.
.
9
Hvat skalt sveinn í sess minn?
Sjaldan hefr þú gefnar
vargi varmar bráðir,
vesa vilk ein of mína;
sátta hrafn í hausti
of hræsolli gjalla,
vastat at, þars eggjar
á skelþunnar runnusk.
, ?
?
,
?
?
, ,
.
.
,
,
.
10
Farit hefk blóðgum brandi,
svát mér benþiðurr fylgði,
ok gjallanda geiri;
gangr vas harðr af víkingum;
gerðum reiðir róstu,
rann eldr of sjöt manna,
létum blóðga búka
í borghliði sœfask.
.
.
.
,
.
,
.
.
.
.
11
Gerðum helzti harða
hríð fyr Jótlands síðu,
barðisk vel, sás varði,
víkingr, Dana ríki,
áðr á sund fyr sandi
snarfengr með lið drengja
austr af unnar hesti
Eyvindr of hljóp skreyja.
.
,
,
.
.
,
.
:
,
.
12
Áleifr of kom jöfri,
ótt vas víg, á bak flótta
þingharðan frák þengil
þann, en felldi annan;
glapstígu lét gnóga
Goðrekr á mó troðna;
jörð spenr Engla skerðir
Alfgeirs und sik halfa.
.
.
.
.
.
13
Gekk, sás óðisk ekki,
jarlmanns bani snarla,
þreklundaðr fell, Þundar,
Þórólfr, í gný stórum;
jörð grœr, en vér verðum,
Vínu nær of mínum,
helnauð es þat, hylja
harm, ágætum barma.
,
.
.
.
,
.
.
.
.
,
.
14
Valköstum hlóðk vestan
vang fyr merkistangir,
ótt vas él þats sóttak
Aðgils bláum Naðri;
háði ungr við Engla
Áleifr þrimu stála;
helt, né hrafnar sultu,
Hringr á vápna þingi.
,
-
.
,
,
.
,
.
.
,
.
15
Hrammtangar lætr hanga
hrynvirgil mér brynju
Höðr á hauki troðnum
heiðis vingameiði;
rítmœðis knák reiða,
ræðr gunnvala bræðir,
gelgju seil á galga
geirveðrs, lofi at meira.
,
.
.
16
Knáttu hvarms af harmi
hnúpgnípur mér drúpa,
nú fann ek þanns ennis
ósléttur þær rétti;
gramr hefr gerðihömrum
grundar upp of hrundit,
sá's til ýgr, af augum,
armsíma, mér grímu.
?
,
.
,
,
.
,
.
,
.
.
17
Ókynni vensk, ennis
ungr þorðak vel forðum,
haukaklifs, at hefja,
Hlín, þvergnípur mínar;
verðk í feld, þás foldar,
faldr kømr í hug skaldi
berg-Óneris, brúna
brátt miðstalli hváta.
.
- .
.
linkimas:
, ,
,
,
,
,
,
, .
.
.
,
,
.
18
Sef-Skuldar felk sjaldan,
sorg Hlés vita borgar,
í niðjerfi Narfa
nafn aurmýils, drafnar,
þvít geir-Rótu götva
gnýþings bragar fingrum
rógs at ræsis veigum
reifendr sumir þreifa.
linkimas:
,
c ,
,
.
,
.
,
, ,
.
19
Þýborna kveðr þorna
þorn reið áar horna,
sýslir hann of sína
síngirnð Önundr, mína;
naddhristir, ák nesta
norn til arfs of borna;
þigg, Auða konr, eiða,
eiðsœrt es þat, greiða.
, ,
,
-
- .
,
!
, ,
.
:
.
, !
.
,
.
20
Erfingi réð arfi
arfljúgr fyr mér svarfa,
mœtik hans ok heitum
hótun, Þyrnifótar,
nærgis simla sorgar
slík rán ek get hánum,
vér deildum fjöl foldar
foldværingja, goldin.
,
,
.
,
21
Nú hefr þrym-Rögnir þegna
þróttharðr, en mik varðak
víti, várrar sveitar
vígelds tíu fellda,
þvít sárlaxa Sýrar,
sendr ór minni hendi,
digr fló beint meðal bjúgra
bifþorn Ketils rifja.
.
,
,
,
.
22
Svá skyldi goð gjalda,
gram reki bönd af löndum,
reið sé rögn ok Óðinn,
rán míns féar hánum;
folkmýgi lát flýja,
Freyr ok Njörðr, af jörðum,
leiðisk lofða stríði,
landáss, þanns vé grandar.
,
!
, ,
, !
linkimas:
,
,
,
,
,
,
,
.
,
.
,
.
,
.
23
Lögbrigðir hefr lagða,
landalfr, fyr mér sjölfum,
blekkir brœðra søkkva
brúðfang, vega langa;
Gunnhildi ák gjalda,
greypt's hennar skap, þenna,
ungr gatk ok læ launat,
landrekstr, bili grandat.
, ,
.
,
.
.
linkimas:
,
,
, ,
,
,
.
, ,
,
,
.
.
24
Sátum lyngs til lengi
ljósheims börvi þeima,
meir varðak fé forðum,
fjarðölna hlut skarðan,
áðr Berg-Önund benjum
bensœfðan létk venjask,
Bors niðjar feltk beðju
blóði, Hadd ok Fróða.
.
.
-
.
,
,
.
-
,
ո .
25
Börðumk vér, né virðak,
vígleiptr sonar, heiptir,
Blóðøxar rauðk blóði
böðmildr ok Gunnhildar;
þar fellu þó þollar
þrettán lagar mána,
stendr af styrjar skyndi
starf, á einum karfa.
.
.
.
.
,
.
26
Þél høggr stórt fyr stáli
stafnkvígs á veg jafnan
út með éla meitli
andærr jötunn vandar,
en svalbúinn selju
sverfr eirar vanr þeiri
Gestils ölpt með gustum
gandr of stáli fyr brandi.
,
.
, ,
,
.
27
Kominn emk á jó Íva
angrbeittan veg langan
öldu enskrar foldar
atsitjanda at vitja;
nú hefr sískelfir sjalfan
snarþátt Haralds áttar
viðr ofrhuga yfrinn
undar bliks of fundinn.
.
.
,
.
28
Erumka leitt,
þótt ljótr séi,
hjalma klett,
af hilmi þiggja;
hvar's sás gat
af göfuglyndum
œðri gjöf
allvalds syni.
,
,
.
,
?
:
,
.
,
!
29
Svartbrúnum lét sjónum
sannsparr Hugins varra,
hugr tjóðum mjök mága,
mögnuðr Egil fagna;
arfstóli knák Ála
áttgöfguðum hattar
fyr regnaðar regni
ráða nú sem áðan.
.
.
:
.
,
.
:
.
30
Urðumk leið en ljóta
landbeiðaðar reiði;
sígrat gaukr, ef glamma
gamm veit of sik þramma;
þar nautk enn sem optar
arnstalls sjötul-bjarnar;
hnígrat allr, sás holla
hjalpendr of för gjalpar.
.
,
.
- ,
,
.
.
,
.
, ,
.
.
31
Esa Friðgeiri fœri,
förum holms á vit, sörvar,
skulum banna mjök manni
mey, ørlygi at heyja;
við þanns bítr ok blótar
bönd élhvötuð Göndlar,
alfeigum skýtr œgir
augum, skjöld at baugi.
.
! !
, ,
,
,
,
.
32
Esat lítillar Ljóti,
leik ek við hal bleikan
við bifteini, bœnar,
brynju, rétt at synja;
búumk til vígs, en vægðar
ván lætka ek hánum,
skapa verðum vit skaldi
skœru, drengr, á Mœri.
.
.
.
.
33
Höggum hjaltvönd skyggðan,
hœfum rönd með brandi,
reynum randar mána,
rjóðum sverð í blóði;
stýfum Ljót af lífi,
leikum sárt við bleikan,
kyrrum kappa errinn,
komi örn á hræ, jörnum.
.
,
.
!
,
.
.
,
.
34
Fyrir þykki mér fúra
fleins støkkvandi nøkkvat,
hræðisk hodda beiðir
happlauss, fara kappi;
stendrat fast, sás frestar
fleindöggvar stafr, höggum;
vábeiða ferr víðan
völl fyr rotnum skalla.
!
, ,
.
, ,
.
,
.
35
Fell sás flest et illa,
fót hjó skald af Ljóti,
ulfgrennir hefr unnit,
eir veittak Friðgeiri;
séka lóns til launa
logbrjótanda í móti;
jafn vas mér í gný geira
gamanleikr við hal bleikan.
,
.
,
, .
,
.
,
.
36
Beitat nú, sás brugðum,
blár Dragvandill randir,
af þvít eggjar deyfði
Atli framm enn skammi;
neyttak afls við ýti
örmálgastan hjörva;
jaxlbróður létk eyða,
ek bar af sauði, nauðum.
,
.
,
.
37
Sjalfráði lét slœður
silki drengr of fengit
gollknappaðar greppi,
getk aldri vin betra;
Arinbjörn hefr árnat
eirarlaust eða meira,
síð man seggr of fœðask
slíkr, oddvita ríki.
.
.
.
,
.
38
Títt erum verð at vátta,
vætti berk at hættak
þung til þessar göngu,
þinn kinnalá minni;
margr velr gestr, þars gistir,
gjöld, finnumsk vér sjaldan,
Ármóði liggr, œðri,
ölðra dregg í skeggi.
, .
,
.
.
!
.
39
Drekkum ór, þótt Ekkils
eykríðr beri tíðum
horna sund at hendi,
hvert full, bragar Ulli;
leifik vætr, þótt Laufa
leikstœrir mér fœri,
hrosta tjarnar horni,
horn til dags at morni.
,
, ,
.
,
.
40
Nýtr illsögull ýtir
armlinns konu sinnar,
oss's við ógnar hvessi
óttalaust, ok dóttur;
þeygi munt við þenna
þykkjask verðr fyr drykkju
grepp, skulum á veg vappa
vítt, svágöru hlíta.
.
.
,
.
.
41
Skalat maðr rúnar rísta,
nema ráða vel kunni,
þat verðr mörgum manni,
es of myrkan staf villisk;
sák á telgðu talkni
tíu launstafi ristna,
þat hefr lauka lindi
langs ofrtrega fengit.
linkimas:
.
.
.
, .
.
,
.
42
Veizt, ef ferk með fjóra,
færat sex, þás víxli
hlífa hneitiknífum
hjaldrgoðs við mik roðnum;
en ef ek em með átta,
esat þeir tolf, es skelfi
at samtogi sverða
svartbrúnum mér hjarta.
,
: , ,
.
,
,
.
43
Börðumk einn við átta,
en við ellifu tysvar,
svá fingum val vargi,
varðk einn bani þeira;
skiptumsk hart af heiptum
hlífar skelfiknífum;
létk af Emblu aski
eld valbasta kastat.
,
.
.
.
,
.
44
Þverra nú, þeirs þverrðu,
þingbirtingar Ingva,
hvar skalk manna mildra,
mjaðveitar dag, leita,
þeira's hauks fyr handan
háfjöll digulsnjávi
jarðar gjörð við orðum
eyneglða mér heglðu.
,
.
,
.
45
Áttkak erfinytja
arfa mér til þarfan,
mik hefr sonr of svikvinn,
svik telk í því, kvikvan;
vel mátti þess vatna
viggríðandi bíða,
es hafskíða hlœði
hljótendr of mik grjóti.
,
.
,
.
.
.
,
.
46
Spanðak jörð með orðum
endr Steinari ór hendi;
ek þóttumk þá orka
arfa Geirs til þarfar;
mér brásk minnar systur
mögr; hétumk þá fögru;
máttit böls of bindask
Blundr; ek slíkt of undrumk.
.
.
.
,
.
47
Vals hefk váfur helsis;
váfallr em ek skalla;
blautr erum bergis fótar
borr, en hlust es þorrin.
,
,
,
.
linkimas:
,
,
,
.
.
,
.
48
Hvarfak blindr of branda,
biðk eirar Syn geira,
þann berk harm á hvarma
hnitvöllum mér, sitja,
es jarðgöfugr orðum
orð mín konungr forðum
hafði gramr at gamni,
Geirhamðis mik framði.
, ,
,
.
,
.
, ,
. ,
,
.
, .
,
.
49
Langt þykki mér,
ligg einn saman,
karl afgamall,
án konungs vörnum;
eigum ekkjur
allkaldar tvær,
en þær konur
þurfa blossa.
.
.
,
.
linkimas:
,
,
,
.
.
.
.
:
.
50
Vrungu varrar Gungnis
varrar lungs of stunginn.
Wedd
