Филофоб все записи автора
Nie płacz ty, dziewczyno, nie płacz ty, jedyna,

Albo ci to świat mały?
 

 

 

 

,, Ej, przeleciał ptaszek… ”

 

Ej, przeleciał ptaszek kalinowy lasek,

Siwe piórka na nim zadrżały,

Nie płacz ty, dziewczyno, nie płacz ty, jedyna,

Albo ci to świat mały?

 

Szumi gaj, szumi gaj, szumi gałązeczka

Żółte listki z drzewa padają, ej padają.

Zabrali mi chłopca, a ja w świecie obca,

Innego mi rodzice rają.

 

Leć głosie po rosie, ku zieleskim łąkom,

Przeleć Wisłę, przeleć dunaje,

Powiedzże miłemu, że ja się tu błąkam,

Że mi serce się kraje.

 

Leć, ptaszku, wysoko, leć, ptaszku, daleko

Do chłopca mego, jedynego. Jedynego!

Niechże on przyjeżdża, niechże on przybywa,

Bo mi rają niekochanego.

 

Kochanie, kochanie, dalekośwa siebie,

Niech płyną do ciebie moje łzy,

Szeroko, daleko słoneczko na niebie,

Jeszcze dalej jesteś ty.

 

Nie przybędziesz do mnie ani ja do ciebie,

Nie doleci do ciebie mój głos. Nie doleci!

Smutne życie moje, kiedy nie we dwoje,

Smutny mój – bez ciebie – smutny los.