Lieka все записи автора Жанчына смотлена скланiлася да зямлi, амаль скрыушыся за высокiм збожжам. Вецер, не разумеючы, что здарылась пытаю калоссе, хiстаючы iх маленькiя галовы у розныя бакi, але тыя сцiпла маучалi. Раптам яна моцна закрычала, упала на зямлю i пачала хутка i шумна дыхаць.
Яшчэ крык.
Потым стогн.
Птушкi у лесе затiхлi, чакаючы, что будзе далей. I зноу крык, але ужо нейкi тоненькi i пiсклявы, быццам жанчына ператварыля у малое дзiця. Самы смелы i рашучы жаваранак узняуся у чыстае небак i, убачыушы, што адбылося, запеу сваю ласкавую песню: "Новы дзень настау! Новы чалавек нарадзiуся!"
Жанчына асцярожна узяла маленькае дзiця у рукi, любуючыся яе прыгожымi вачыма, светлымi и празрыстымi, як неба, яе кароценькiм ящчэ валасам цвета спелага калосся i маленькiм ледзь уздернутым носам.
-Мае дзiцятка, родненькая мая, - прашэптала яна дачцэ.
-А зараз будзе не твая, - на сцежку выйшау пан Полит, - аддай яе мне, цi iшнакш забью.
-Мая! - жанчына крыкнула, i прытулiла дзiцятка да сябе, пасля чаго, тая пачала сасаць грудзь мацi, прычмокваючы маленькiмi губкамi. - Ты адмовiуся ад яе чатыры месяцы назад, бросiу меня, так i я брошу цябе.
-Па добраму, кажу, аддай, - пан саданую ей сапагом у бок.
-Н-е-е-е, - яна схапiлася за жывот, - усе роуна не твая!
Мужчына нагнууся i вырваю дзiця з матчынык рук, трымаю дзiцця за нагу. Дзяучынка жа пачала залiвiста плакаць, гледзячы на бацьку, як на страшэнна звера. Пан алкалiу зубы:
-Сення твая дачка памрэ, ведай гэта Рада, - i ушоу у лес, праз некалькi хвiлiн адтуль данесся гулки удар нечага маленькая аб дрэва, крык дзiця и зноу удар, пасля чаго усе сцiхла. Зноу над полем летау жаваранак, але спяваю ен на гэты раз сумную песню.
-Прабач мяне, родненькая, прабач! - горка плакала жанчына, седячы у тым самым месцы, дзе у свет прыйшоу цуд, якi пасля загiную ад рук чалавечых. - Прабач мацi сваю…
Яна закрычала. Дыханне зноу зрабiлася цяжкiм i хуткiм.
Праз гадзiну зноу заплакала жанчына, i былi гэта слезы радасцi i гора.
-Дачка мая, толькi мая, Воленька…

(с)Вольга Крыжаполева

Гэта яшчэ не усе, будзе працяг.